G'day mates!
Enkele dagen geleden (26 januari om precies te zijn) was het Australia Day, de nationale feestdag. De Australiërs zijn heel trots op hun land en dat blijkt des te meer op die dag. Wij waren quasi de enigste in heel Sydney (en dat wil wat zeggen!) die geen Australia vlag op ons t-shirt hadden of een erasable tattoo op onze wangen. We vielen behoorlijk uit de toon :-). De trein naar het centrum zat afgeladen vol, nog erger als tijdens de spits op een werkdag. De hele dag waren er festiviteiten, zoals optredens, kraampjes en zelfs een heuse bootrace in de Harbour met boten van allerlei slag. Er heerste een gezellige drukte en op een of andere manier voelde het goed om daar deel van uit te maken. Het was feest voor iedereen, Australiër of niet en dat maakt Sydney echt geweldig. En voor één keer probeerden ze eens geen geld uit uw zakken te kloppen wat dan weer héél onaustralisch is :-).
Wij zijn naar het centrum afgezakt omdat de toegangsprijzen in de musea voor de gelegenheid gehalveerd werden. In het Australian Museum loopt een tentoonstelling over Wildlife Photographers of the Year en dat wouden we nu toch gezien hebben. Ongelofelijk hoe ze sommige foto's kunnen maken en hoeveel geduld ze daar voor nodig moeten hebben. Net op de juiste plaats op het juiste tijdstip zijn en dan net op tijd afdrukken. We zullen het onthouden tijdens onze reis. :-)
Later op de dag werden we verwacht bij Jeremy en Catherine, onze bovenburen. Wat is er australischer dan gaan BBQ'en bij Australiërs op Australia Day? Lekker babbelen met een drankje in de hand terwijl er ondertussen een steak op de BBQ ligt te sudderen. Meer moet dat niet zijn toch? Even was er wel opschudding toen er een knoert van een huntsman spider over hun muur liep. Je moet ze maar een googlen als je wil weten hoe die eruit zien. Gevaarlijk zijn ze niet, maar je wil ze ook niet in uw buurt. Al was het maar omdat ze er toch niet zo gezellig uitzien. :-) Redback en funnelweb spiders zijn wel dodelijk voor de mens. Die zitten ook in Sydney maar die zijn we gelukkig nog niet tegen gekomen. Houden zo!
Nog enkele daagjes en we zijn ribbedebie. We zijn het meeste van onze spulletjes kwijt: bed, zetels, frigo, stoelen en sinds gisteren de tv. Geen Australian Open meer voor ons maar wel stilte :-). Zo kunnen we al wennen aan het gebrek aan luxe tijdens onze reis door de outback. Het weer in Adelaide, onze eerste halte, ziet er al okee uit. Vandaag was het daar 44° en 's nachts een frisse 31°. :-) Wij zijn alvast blij dat we onder de sterrenhemel kunnen slapen.
Vandaag heeft Ingrid in het Medical Centre in Matraville getrakteerd met cake omdat het haar laatste week is. Iedereen vindt het erg dat ze niet blijft en probeerden haar van gedacht te doen veranderen. Jerry, een van de dokters daar, gaat zelfs een vlammende brief schrijven naar het AMC. Ze hebben hier zo'n tekort aan artsen en dan jagen ze bekwame dokters weg. Begrijpen wie kan!
Zo, dit zal een van de laatste berichtjes zijn. We zullen proberen van onderweg nog eens te bloggen. Indien dit niet lukt, dan zullen we jullie de verhalen in geuren en kleuren vertellen als we terug zijn.
Aussie groeten,
Brecht & Ingrid
Enkele dagen geleden (26 januari om precies te zijn) was het Australia Day, de nationale feestdag. De Australiërs zijn heel trots op hun land en dat blijkt des te meer op die dag. Wij waren quasi de enigste in heel Sydney (en dat wil wat zeggen!) die geen Australia vlag op ons t-shirt hadden of een erasable tattoo op onze wangen. We vielen behoorlijk uit de toon :-). De trein naar het centrum zat afgeladen vol, nog erger als tijdens de spits op een werkdag. De hele dag waren er festiviteiten, zoals optredens, kraampjes en zelfs een heuse bootrace in de Harbour met boten van allerlei slag. Er heerste een gezellige drukte en op een of andere manier voelde het goed om daar deel van uit te maken. Het was feest voor iedereen, Australiër of niet en dat maakt Sydney echt geweldig. En voor één keer probeerden ze eens geen geld uit uw zakken te kloppen wat dan weer héél onaustralisch is :-).
Wij zijn naar het centrum afgezakt omdat de toegangsprijzen in de musea voor de gelegenheid gehalveerd werden. In het Australian Museum loopt een tentoonstelling over Wildlife Photographers of the Year en dat wouden we nu toch gezien hebben. Ongelofelijk hoe ze sommige foto's kunnen maken en hoeveel geduld ze daar voor nodig moeten hebben. Net op de juiste plaats op het juiste tijdstip zijn en dan net op tijd afdrukken. We zullen het onthouden tijdens onze reis. :-)
Later op de dag werden we verwacht bij Jeremy en Catherine, onze bovenburen. Wat is er australischer dan gaan BBQ'en bij Australiërs op Australia Day? Lekker babbelen met een drankje in de hand terwijl er ondertussen een steak op de BBQ ligt te sudderen. Meer moet dat niet zijn toch? Even was er wel opschudding toen er een knoert van een huntsman spider over hun muur liep. Je moet ze maar een googlen als je wil weten hoe die eruit zien. Gevaarlijk zijn ze niet, maar je wil ze ook niet in uw buurt. Al was het maar omdat ze er toch niet zo gezellig uitzien. :-) Redback en funnelweb spiders zijn wel dodelijk voor de mens. Die zitten ook in Sydney maar die zijn we gelukkig nog niet tegen gekomen. Houden zo!
Nog enkele daagjes en we zijn ribbedebie. We zijn het meeste van onze spulletjes kwijt: bed, zetels, frigo, stoelen en sinds gisteren de tv. Geen Australian Open meer voor ons maar wel stilte :-). Zo kunnen we al wennen aan het gebrek aan luxe tijdens onze reis door de outback. Het weer in Adelaide, onze eerste halte, ziet er al okee uit. Vandaag was het daar 44° en 's nachts een frisse 31°. :-) Wij zijn alvast blij dat we onder de sterrenhemel kunnen slapen.
Vandaag heeft Ingrid in het Medical Centre in Matraville getrakteerd met cake omdat het haar laatste week is. Iedereen vindt het erg dat ze niet blijft en probeerden haar van gedacht te doen veranderen. Jerry, een van de dokters daar, gaat zelfs een vlammende brief schrijven naar het AMC. Ze hebben hier zo'n tekort aan artsen en dan jagen ze bekwame dokters weg. Begrijpen wie kan!
Zo, dit zal een van de laatste berichtjes zijn. We zullen proberen van onderweg nog eens te bloggen. Indien dit niet lukt, dan zullen we jullie de verhalen in geuren en kleuren vertellen als we terug zijn.
Aussie groeten,
Brecht & Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten