Brecht en Ingrid in Australië: The Rocks, Bondi en veel meer

Hier zijn we nog eens met een verslagje van ons doen en laten van de afgelopen dagen. We zijn druk in de weer geweest, vooral met het regelen van paperassen en het maken van uitstapjes. We hebben eindelijk ons Australisch rijbewijs. Als Belg ben je vrijgesteld van het theoretisch en praktisch rijexamen. Je kan je rijbewijs gewoon omwisselen, ware het niet dat de RTA het internationaal rijbewijs niet aanvaardt. Wat is dan het nut van zo’n internationaal rijbewijs, vraag ik mij af? Je moet dat hier nog eens laten vertalen (én betalen natuurlijk). Vandaag was eindelijk alles in orde en steekt het NSW rijbewijs in onze portefeuille. Aussies hebben geen identiteitskaart en gebruiken overal hun rijbewijs als ID. Nu moeten we in elk geval onze paspoorten niet meer overal en altijd bij hebben.

We zijn ook voor de eerste keer in contact gekomen met het Australische gezondheidszorgsysteem. Ingrid had een infectie aan haar oog. Omdat het niet beterde zijn we naar de dokter gereden. Een vriendelijke man die aan Ingrid begon uit te leggen wat een bacterie was. En Ingrid maar knikken alsof ze iets bijleerde :-). Haar oog is nog niet helemaal genezen maar dat zou niet lang meer mogen duren…

Uiteraard zitten we niet hele dagen binnenshuis. Daar is het weer té goed voor. Als het te warm is, leggen we ons op het strand. Keuze genoeg hier in de omgeving. Meestal rijden we naar Dee Why. Toen we daar lagen, begonnen de lifeguards (je weet wel, die met hun felle gele en rode kleuren) met hun verrekijker in de zee te turen. Ze hadden iets gezien met een driehoekige vin. Aangezien haaien hier wel regelmatig gespot worden, denk je wel twee keer na voor je dan in het water gaat. Gelukkig ging het dit keer over 2 dolfijnen die zich in de baai begaven. Hier op de foto zien jullie niet Dee Why maar wel het mooie Palm Beach.

Uiteraard zijn we ook al naar hét bekendste strand van Sydney (of beter: héél Australia) geweest: Bondi Beach. Dit strand is enorm populair bij de jeugd en de toeristen en dat merk je ook als je daar aankomt. Bijgevolg is dit ook dé slechtste plaats om uw auto fout te parkeren. Ik had ‘m twee meter té ver laten doorbollen en stond net buiten de parkeerzone. Wij waren ons van geen kwaad bewust en hadden braaf een (duur) parkeerticket gekocht. Toen we terugkwamen van onze wandeling hadden we een papiertje achter de ruit. Het werd snel duidelijk dat het géén reclame was, zoals Ingrid aanvankelijk dacht, maar een boete. Fout parkeren in Bondi maakt u maar liefst $135 lichter. Kortom, dit is niet voor herhaling vatbaar. Maar het moet wel gezegd zijn, het is een zalig strand.

Enkele dagen geleden zijn we gaan wandelen door The Rocks. Dat is de oudste wijk van Sydney en ligt in de schaduw van de Harbour Bridge. Het is genoemd naar de zandsteen in de ondergrond die gebruikt werd om de huizen mee te bouwen. Als je daar rondloopt voel je direct de aparte gezelligheid die daar heerst: smalle straatjes, kleine huisjes, locale bars, souvernierwinkeltjes en de markt op zaterdag zijn een echte aanrader. De rust staat in schril contrast met de drukte van het zakencentrum dat slechts enkele straten verder ligt.

Dankzij Jennefer en Bart hebben we ons een boekje aangeschaft waarin mooie bekende en minder bekende wandelingen in en rond Sydney staan uitgelegd, met kaart en al. Zo zijn we vorige week gaan wandelen in Ku-ring-gai Wildflower Garden.

Dan afgelopen weekend... Zondag zijn we naar Wattamolla in het Royal National Park gereden, een 30 kilometer ten zuiden van Sydney. Dit is het op één na oudste nationaal park ter wereld. Enkel Yellowstone in de US is ouder. Dit park is in ’94 grotendeels afgebrand, maar daar merk je vandaag als bezoeker niet veel meer van. Het is wonderbaarlijk om te zien hoe snel de natuur zich hier herstelt. Ik val in herhaling, maar ook hier is het supermooi. Ik zal de foto’s voor zich laten spreken...